ἐφίημι

ἐφίημι, [dialect] Ion. ἐπ-, [dialect] Dor. [ per.] 3sg.

A

ἐφίητι Pi.I.2.9

, [dialect] Ion. [ per.] 3pl.

ἐπιεῖσι Hdt.4.30

: [tense] fut.

ἐφήσω Od. 13.376

: [tense] aor. 1 ind. ἐφῆκα, [dialect] Ep.

ἐφέηκα 9.38

, lon.

ἐπῆκα Hdt.5.63

; in other moods [tense] aor. 2 forms were used, imper.

ἔφες Il.5.174

; [dialect] Ep. subj.

ἐφείω 1.567

, [ per.] 2sg.

ἐφῇς S.El.554

, opt.

ἐφείην Il.18.124

; [dialect] Ion. inf.

ἐπειναι Hdt.2.100

; part.

ἐφείς S.Aj.495

(v.l.), etc.:—[voice] Med., [tense] pres. inf.

ἐφίεσθαι Antipho 5.79

; part.

ἐφιέμενος Od.13.7

: [tense] fut.

ἐφήσομαι Il.23.82

: [tense] aor. 2

ἐφεῖτο S.Ph.619

:—[voice] Pass., [tense] pf. ἐφέωται and

ἐφεῖται Hsch.

: [ἐφῐημι [dialect] Ep., ἐφῑημι [dialect] Att.; yet Hom. always uses ἐφιείς, ἐφίει, ἐφῑέμενος with [pron. full] [ῑ], exc.

ἐφῐει Od.24.180

]:—send to one,

Πριάμῳ . . Ἶριν ἐφήσω Il.24.117

; μ' ἐφέηκε . . καλέειν sent me to call, A.R.1.712.

2 in Hom., c. inf., set on, incite to do,

ἠλεός, ὅς τ' ἐφέηκε πολύφρονά περ μάλ' ἀεῖσαι Od.14.464

; so ἐ. τινὰ ἐχθοδοπῆσαι, χαλεπῆναι, στοναχῆσαι, Il.1.518, 18.108,124.

3 of things, throw or launch at one,

ὅς τοι πρῶτος ἐφῆκε βέλος 16.812

;

ἄλλοις ἐφίει βέλεα Od.24.180

, etc.; [ἔγχος], μελίην, Il.20.346, 21.170;

οἰστὸν ἐπί τινι E.Med.632

(lyr.); ἐ. χεῖράς τινι to lay hands on him,

μνηστῆρσιν ἀναιδέσι χεῖρας ἐφήσω Od.20.39

, cf.Il.1.567, etc.

4 of events, destinies, etc., send upon one,

τοῖσιν ἀεικέα πότμον ἐφῆκε 4.396

, etc.;

Ἀργείοισι πολύστονα κήδε' ἐφῆκεν 1.445

, cf. 21.524;

μνηστήρεσσιν ἄεθλον τοῦτον ἐφήσω Od. 19.576

; νόστον . . , ὅν μοι Ζεὺς ἐφέηκε which he hath laid upon me, 9.38; so

πάντ' ἐφήσω μόρον A.Eu.502

(lyr.);

τέκνοις ἀρὰς ἐ. Id.Th.786

(lyr.).

5 send against, in hostile sense,

τῷ στρατοπέδῳ τὴν ἵππον Hdt.5.63

;

τὴν ἵππον ἐπὶ τοὺς Ἕλληνας Id.9.49

;

ἡνίοχοι ἐφίεσαν ὠκέας ἵππους Hes.Sc.307

;

στρατὸν ἐς πεδία E.Heracl.393

.

6 let in, freq. of water,

ἐπεῖναι τὸν ποταμὸν ἐπὶ τὴν χώρην Hdt.7.130

, cf. 2.100;

τὸ ὕδωρ ἐπὶ τὴν ἔσοδον Id.7.176

; also

ἐ. ἀκτῖνα Θήβαισι E.Ph.5

;

ἀγέλας ἐπὶ τὰ χωρία X.Cyr.1.1.2

; ἄγαν ἐφῆκας γλώσσαν did'st let loose, E. Andr.954;

ὀργήν τινι ἐ. Pl.Lg.731d

.

7 throw into,

ἐς λέβητ' ἐφῆκεν ἕψεσθαι μέλη E.Cyc.404

.

II let go, loosen, esp. the rein,

ἐ. καὶ χαλάσαι τὰς ἡνίας τοῖς λόγοις Pl.Prt.338a

; οὐρία ἐφέντα (abs.) ibid.; πᾶσαν ἐφεὶς ὀθόνην [τῷ ἀνέμῳ] AP10.1 (Leon.), cf.A.R.2.934.

b give up, yield,

τινὶ τὴν ἡγεμονίαν Th.1.95

;

πάντ' ἐφέντες ἡδονήν E.Fr. 564

; allow,

τἆλλα τοῖς δούλοις Arist.Pol.1264a21

.

c c. inf., permit, allow,

τινὶ ὀνειδίσαι Hdt.1.90

, cf.3.113;

σοί γ' ἐφῆκα πᾶν λέγειν S.El. 631

; ἢν ἐφῇς μοι (sc. λέγειν) ib.554, cf. 556,649: c. acc. et inf.,

τοὺς νεωτέρους ἐ. διώκειν X.Cyr.4.2.24

(v.l. for ἀφ-):—[voice] Pass., ἐφεθήσεταί τινι c. inf., Luc.Pr.Im.24.

d command, Pi.I.2.9 (v.infr.B).

2 give up, leave as a prey,

ἐφῆκεν ἐλλοῖς ἰχθύσιν διαφθοράν S.Aj.1297

, cf. 495 (v.l.);

τὴν ἀποσκευὴν ἐ. τοῖς στρατιώταις διαρπάσαι D.S.14.75

; intr. (sc. ἑαυτόν), give oneself up to,

ἰσχυρῷ γέλωτι Pl.R.388e

; [παιδιᾷ] Id.Ti.59c.

III put the male to the female,

ἐπῆκε ὀχεῦσαι τὸν ἵππον Hdt.3.85

, cf. 4.30, Arist.HA630b33.

IV as law-term, leave to another to decide, refer,

δίκας ἐ. εἴς τινας D.40.31

; εἰς δικαστήριον ibid.; ἐ. τινὰ εἰς τὸ δικαστήριον refer him to . . , Id.34.21; (sc. ἑαυτόν) appeal,

εἰς τοὺς δικαστάς Id.29.59

;

ἐπί τινα Luc.

Bis Acc.4;

εἰς ἕτερον δικαστήριον Id.Herm.30

;

ἀπό τινος D.C.64.2

: abs., Id.37.27.

B [voice] Med., lay one's command or behest upon,

ὑμέων δ' ἀνδρὶ ἑκάστῳ ἐφιέμενος τάδε εἴρω Od.13.7

, cf. Il.23.82, 24.300;

ἐπιστολὰς ἅς σοι πατὴρ ἐφεῖτο A.Pr.4

; πρός τι τοῦτ' ἐφίεσαι; S.OT766: c. inf.,

ἐ. τινὶ ἀγγεῖλαι Id.El.1111

, cf. Ar.V.242; χαίρειν τἀλλ' ἐγώ σ' ἐ. I bid thec have thy will, S.Aj.112, cf. A.Ch.1039: abs.,

ὡς ἐφίεσαι Id.Pers.228

(troch.), cf.E.IT1483; ἐ. ἐς Λακεδαίμονα send or ders to . . , Th.4.108.

2 allow or permit one to do,

κάρα τέμνειν ἐφεῖτο τῷ θέλοντι S.Ph.619

; f.l. for ὑφ- in X.An.6.6.31, etc.

II c. gen., aim at, καλῶν lsoc.2.25;

ἀγαθοῦ τινος Arist.EN1094a2

, etc.; in fighting, τῶν προσώπων, τῶν ὅψεων, Plu.Pomp.71, Caes.45.

2 long for, desire, τί μοι τῶν δυσφόρων ἐφίῃ; S.El.143 (lyr.); τί . . ἐφίεσαι φιλοτιμίας; E.Ph.531;

τῶν ἀλλοτρίων Antipho 5.79

; τῶν κερδῶν, ἀρχῆς, Th.1.8,128;

τῶν ἐν Σικελίᾳ ἀγαθῶν Id.4.61

;

ἰσότητος Arist.Pol.1302a25

: c. gen. pers., X.Mem.4.1.2: c. inf.,

ὧν . . σου τυχεῖν ἐφίεμαι ἄκουσον S.Ph.1315

;

ἐ. ἄρξειν Th.6.6

codd. (leg. ἄρξαι): c. acc. et inf., S.OT1055.